İlk Mektubum..

Birkaç gündür yaklaşan sınavlarım yüzünden ha bir gayret koştur koştur ders çalıştığımdan inanılmaz derecede yorgun hissediyorum kendimi..

Sabahları çoook zorlanarak uyanmam ,bıraksalar günlerce uyuyabilirmişim gibi hissettiriyo..

Hepsi bir yana sadece sınav odaklı çalıştığımdan mıdır nedir bi süredir sosyal hayatıma dair algılarımın baya zayıfladığını farkettim..Sohbet esnasında kelime hazinem boşalmış gibi cümle kuramıyorum,arkadaşlarımla telefonda konuşurken çenesi kapanmayan ben’in aklına hiçbişi gelmiyo,konuştuklarımızı anında unutmaya başlıyorum ,ııııı-hıı, kem küm ediyorum kakara kikiriyle boşluk doldurmaya çalışıyorum falan derken bi dur dedim bugün kendime..

Yakınlarda bi spor kursunun açıldığını görmemle ‘’ sanırım beynine yeterince kan-oksijen gitmiyo sen ondan böylesin ’’ diyerek kendimce teşhisimi koydum yola düştüm sabahın 7:50sinde..

Ve anladım ki sabah erken kalkmak önceden çook sevmeme rağmen artık hiiiç bana göre diil..Gitmemek,yataktan çıkmamak için baya bi debelendim falan ama dışarı çıkıpta o soğuk havayı hissetmemle canlandım sanki..Neyse yola çıkmama sebep olan spor kursunun formaliteleri başka yerde yapıldığından henüz katılma şansına erişemedim ama ırmak kenarında çoook güzel bi yarım saat geçirdim.O erken saatte yürümek o kadar iyi hissettirdi ki..Lakin eve dönüpte dersin başına çökünce aynı uyuşukluk geri döndü.. :(

Neyse bugün aslında paylaşmak istediğim başka bişi vardı benim..Bugün hayatımdaki ikinci mektubumu aldım ben..^_^
Bu sene bi değişiklik yapıp yeni yıl kartı kartı göndermeye çalışırken aklıma gelmişti..Kuzularımla ayrı şehirlerde olunca çok heyecanlı olacağını düşünmüştüm..Ama yazmak için kağıdı kalemi önüme aldığımda mektup yazmayı unuttuğumu farkettim..O kadar uzun zaman olmuş ki hatırlayamadım bile neler yazıldığını mektuba..Önceden deneyimim var mıydı diye düşündüm ,yokmuş.. :D Çiziktirdim bişiler ama sanırım mektuptan ziyade küçük notların birleşimi gibi bişi oldu..

İlk mektubumla ise 1.nolu kuzu sayesinde tanıştım diyebilirim.. Elime aldığımda inanılmaz mutlu oldum..Hergün sosyal medyada konuşuyoruz iletişim sağlıyoruz ama hiçbiri mektubun verdiği hissi vermiyomuş onu farkettim..

Bugünse diğer 2.nolu kuzu’dan aldım 2.mektubumu..Her ne kadar yazı dilini çözmek için baya uğraşsamda yinede çözemedim çoğu kelimesini.. :D Ama yinede çok sevdim..Oraya buraya yapıştırdığı stickerlarını, renkli mektup kağıdını ve hissettirdiklerini... ^________^

Ve son bi dua..Bugün Mevlid Kandili yani Peygamberimizin Doğum Günü..Allah hepimize bu geceyi hakkıyla idrak edebilmeyi nasip etsin inşallah.. :)